زندگی یک خیاط

جایی برای خلوت با خودم...

همه ی ما از انرژی پدر و مادر ، علی الخصوص مادر تغذیه میکنیم
همونطور که جنینی تو رحم مادر، از شیره وجود مادر تغذیه میکنه، تو بزرگسالی هم همینه
اگر یه روز مادر کسل و بی انرژی باشه رسما من شارژم تموم میشه
ولی امروز به خودم می‌گفتم بپذیر آدما فارغ از نقشی که تو زندگی دارن، گاهی حتی حوصله خودشونم ندارن
و کسی نمیدونه چی تو دلشون میگذره
فضا بدم احساساتشو هر جور خودش بلده بیرون بریزه
و یاد بگیرم حال خوبمو وابسته به هیچکس و هیچ چیزی ندونم که اینجور وقتا احساس بی‌کسی و تنهایی نکنم.

الحق که هنر پناهگاه امن منه
یه روزایی مثل الان که دلم گرفته، پناهنده میشم به هنر، به خیاطی
و چه پناهگاه امن و مطلوبی...

پنجشنبه بیست و پنجم بهمن ۱۴۰۳ | 13:28 | خیاط باشی | |